वाळलेल पान असच उडत राहणार..

वाळलेल पान असच उडत राहणार..
चिमटीत न येणार दु:ख
ओंजळ भरुन वाहणार सुख
तरिही मी मात्र उभी स्तब्ध
पुन्हा एकवर शब्द होतात निःशब्द
अंधारात गडप होणाऱ्या वाटा
काळजात खोलवर रुतलेला काटा
संपुन गेले अंगातील त्राण
आता उरला फक्त देहात प्राण
एकटीच आली, एकटीच जाणार
दिल घेतल सगळ इथच राहणार
तरीही मी जगत राहणार
वाळलेल पान असच उडत राहणार..